Ansýzýn düþersin gözlerime An gibi yansýrsýn gözbebeklerimden içeri ve sonra kirpiklerimden düþersin inadýna Sevdakar bir bestenin nakaratýnda canlanýrsýn yeniden Dur durak bilmeden çalýp söylersin o en sevdiðin þarkýlarý Kirli paslý bir kemanýn telinde bazen Bazen sýrdaþ bir ud akordunda bulursun bende kendini Durup dururken iþte öylesine nedensiz sebepsiz Düþersin aklýma soluksuz ve kimsesiz Kimsesizleðime çare deðildir belki Ama hiç kimse kadar yakýnsýndýr bana bilirim ya O yeter iþte hem bana hem sana
A.B.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
AliBUDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.