Samimiyetsiz savurma saçlarýný, rüzgârlarým inciniyor asya !
Gururuna iliþtirdiðin bir çift güzel söz kaldý mý dilinde ?
Neden, dudaðýn hep hüzünlerle öpüþüyor ?
Ve neden, yüreðinde sürekli kimsesiz bir çocuk üþüyor ?
Unuttuðun son tebessümde öldüm ben
Özlemlerimi bir turnanýn kanadýna sürüp
Kýrk parçaya böldüm ben
Seni ilk kez gördüðüm o yol çatýna sevdamý býrakýrken
Farkýnda deðildim sendeleyerek düþen hayallerimin
Uzak denizlerin maviliklerine küs gözlerim,
Ve ýlýman iklimlerde üþüyen þiirlerim vardý
Kavgalý bakýþlarýndan irkiliyorum
Simsiyah kokusundan medet umduðum saçlarýna yemin olsun ki
Kalbine son rötuþu göz yaþlarýmla yaptým asya
Sen, bilmem kaçýncý uykunla kadeh tokuþturuyorken
Yaðmur tanelerinin mýzmýzlanmasýna eðme yüzünü
Bahar tonunu her vakit yeþile çalmaz
Aðlamak þaire ne kadar da yakýþýr gördün mü hiç ?
Aþk, sancýlý zamanlarýn düþüðü deðildir asyam
Bir serçe masumluðunun alnýndan öperken kanat imanýný
Ben, hüzünlerle helalleþip
Yeniden gri renkli gökkuþaðýnýn soðuk koynuna sokuluyorum
Buz mevsimlerine kanat çýrpan donmuþ umutlarým var
Yeniden ýsýtarak diriltir misin beni ?
Ve bir daha sever misin yüreklice ?
Yazgýsý körelmiþ ketum yarasalara inat
Göç yolda düzelir asyam,
Ayrýlýktan önceki son çýkýþta bekliyorum seni
---- aras ----
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.