SESSÝZ ÇIÐLIK ”Ben Mehmetlerin eþiyim”
Ey yiðidim!
Þafak horozlarý ötmeden erken uyandým bugün
Ýçimde bir kýzýl ateþ, bedenimi daðlýyordu
Yüzünü bile görmediðin oðlun kucaðýmda,
Gece susturamadým yiðidim, resmine bakýp aðlýyor
Ýçimde öðle kor var ki, her zerremi daðlýyor
Yine sensiz sabah oldu
Emanet ettiðin yavrularýn, onlarda ayakta
Seni elif rüyasýnda görmüþ
Evimizi boyalým babam gelecek diyor
Hem de rengi kýrmýzý beyaz olsun
Ay yýldýzýmýz olsun
Her gün arkandan dua ediyorum
Sana ve arkadaþlarýna,
Ýçtiðiniz su, zemzem olsun
Yediðiniz lokmalar helal,
Bir elinizde silah, diðerin de bayrak
“Gabar” da diken yerine çiçekler olsun
Vatanýn her yeri, sevdiðine hasret Mehmetler dolsun
Köyün muhtarý çaðýrmýþ
Nedendir bilmem…
Yolda giderken yine sen gelsin aklýma
Sana yüreðimdeki sevda, daha bir depreþti
Görmediðin oðlun
Yüzü, gül gibi çiçekti
Sordum kendi kendime, acep niye?
Sanýrým oðlun biliyordu sana hasret……..
Bir çýðlýk duydum muhtarýn evinden
Koþtum nefes nefese
Az sonra geldim kendime
Komutanlar vardý, sesiz ve sedasýz
Birde asker arkadaþýn vardý
Elinde resmin!
Ýhtiyar baban aðlýyordu
Muhtar sesiz di
Arkadaþýn anlattý, yiðidim
“Gabar” da arkadaþlarýn dökülmüþ, tek tek yere
Sen bedenini siper etmiþsin, vatan diye
Gözümden yaþ düþtü gönlüme
O da oldu kahýr
Vatan içindi, dökülen alkanlarýn yere
Çakallar karþýda…
Çakallar ülkemde…
Çakallar her yerde…
Mustafa’mýn kaný vatan diye yerde
Allah hým sen Mehmetlerin gazasýný mübarek eðle
Ben þehit eþiyim, kucaðýmda Mehmet
Son sözün olmuþ vatan ve bayrak
Helal olsun onun uðrunda verilen can
Yüreðimde yanýyor sana olan hicran
Resmine bakýp aðladým bu gün
Gönderdiðin mektuplarý okudum
Yolladým arkandan sana…
Neden terk ettin bizi? sordum, kendime
Kurumuþ bir çiçek görsem dalýnda
Seni gördüm ben onda
Her gün emanet ettiðin yavrularýnla
Seni görür gibiyim, köþe baþýnda
Yiðidim, aðlamam söz verdim
Unutmadým…
“Çanakkale yi”
Unutmadým…
Allah-u “Ekber” daðlarýný
Unutmadým “Gabar’ý”
Hep onlara vatan dedim
Bu bayrak …
Bu toprak …
Uðruna seni þehit verdim
Kutsal emanetler uðruna ölene Mehmetçik
Bu topraklara vatan dedim
Senden kalan emanetleri,
Kutsal bildim.
Kucaðýmdaki oðluna
Vatanýn emaneti dedim.
Resmini öperek,
“bu millet çok büyük millet dedim”
“Ey mavi göklerin beyazý ve kýzýl süsü!
Kýzýmýn gelinliði þehit Mustafa ’mýn son örtüsü
Senden korkan çakallara buda þehidimin süngüsü…..
Osman TÜRK ASLAN 22.10.2007 zaman 13,20
Mehmetçik ve Mehmetçik annesi için nice þiir yazýlmýþtýr. Fakat evli olan Mehmetçiklerimizin eþi ve çocuklarýnýn sessiz çýðlýklarýný dile getiren çok az þiirler yazýlmýþtýr. Bende onlarýn sessiz çýðlýklarýna ses olmaya çalýþtým. VATAN SAÐOLSUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.