KÖŞE HATİCESİ

Mahallemizdeki Hatice teyzeyi özledim ben
Çocuklara burada top oynamayýn keserim, diyen baðýrtýlarýný…
Çocuklarýn ise ona dil çýkarýp kaçarken, gidinin domuzlarý, diye terlik atýþýný özledim.
Haber alýp, verme merkezimizdi.
Kapýnýn önünde üç beþ kadýnla en son havadisleri çay eþliðinde icraat ederdi.
Mandalla parayý tutuþturup , hey bana bir yoðurt al evladým, diyen sesini özledim
Almamak olur muydu hiç, korkardýk onu reddetmekten!!!!
Vesselam, hükümet gibi bir kadýna nasýl duyarsýz kalabilirdik?
Üstünde bol bir pijamayla , memeleri sarkýk kapýyý süpürmesini,
Yine kedi çöpü daðýtmýþ Allah’ýn cezasý diye sinirli sinirli toplayýþýný görmeyi özledim.
Tülbentinin tepesine sakýz yapýþtýrýrdý üstelik…
Bir sakýz kadar da olamazdýk ama yinede taþýrdý bizi baþýnýn üstünde.
Bir ara iþi bitince merdivene oturur, bir sigara yakardý.
Ýçerken de Osmanlý bakýþlarýný görmeyi özledim.
Eþi içerden seslenince, ’geliyorum geberesice
Þurada üç kuruþluk keyfimin içine ettin be adam! ’ deyip
Sigara izmaritini sinirle yere atýp,pijamasýný çekerek içeri giriþini özledim.
Komþularýn akýl hocasý,sýr küpü,yufka yüreklisiydi.
Eli ekmekli bir kadýndý,dipçiydi,ne ararsan onda bulunurdu
Hatice teyze annem biraz tuz istiyor senden deyip,kapýsýný çalmayý özledim.
Ha ayrýca mahalledeki gelinlik kýzlara aday bulmada üstüne yoktu.
Genç kýzlarýn umuduydu Hatice teyze…..
Bazen bir coþardý ki, eline evdeki yemek kaþýklarýný alýp,
’Aman bu fasulye yedi buçuk lira’ diyen naðmelerini dinlemeyi
Kocasýna mahalledeki günlük olaylarý bahçede kikirdeþerek anlatýrken,
Kahkahalarýný duymayý özledim.
Sýrrý amcamýzý çok severdi fakat bir þeyi yanlýþ yapýnca
’Þu iþi bir günde adam akýllý yap be adam !’ diyen azarlamalarýný özledim
Gene Sýrrý amca kesin eline sigara alýp kapýya çýkar derdik o zaman
Beþ dakika geçmeden amcamýz kapýdaki yerini alýp ,tellenirdi….
Mahallede Hatice teyze üç tane oldugundan
Ona Köþe Hatice derdik…...evi köþe baþýndaydý.
Þimdi o evden artýk hiç eser kalmadý koca bir bina aldý da götürdü…..ama
Ne zaman o sokaða girsem, adýný anýp, tebessümle önünden geçtiðim
Hatice teyzenin gülüþlerinin,baðýrmalarýnýn,Osmanlý bakýþlarýnýn yerini
Asla kalbimden silemeyen bir bina…….
Ne kadar çok þey var aslýnda yazmakla bitmez de bitmez
Ýþte böyle …….Hepimizin hayatýnda mutlaka bir Hatice teyzemiz var
Yýllar geçse de unutulmayan , kalbimizde derin izler býrakan….ÞAÝRE ARZU GÜNAL-(arzu arzuca)....18.4.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: