YOLCU YOLUNDA GEREK

her þey büyük bir oyun üzerine kurulu
bizler oyuncularýz
hayat koca bir sahne-ler bütünü

ve perde

þu an,her an, oyun içinde oyun oynanan...
iyisiyle,kötüsüyle
sürekli tekrarlanan kopyasýyla
hep benzer,alýþýla gelmiþ,miþ miþ miþ...

gösteri bittiði an
perde kapanacak haliyle
ýþýklar sönecek
ve
yeni bir sýrrýn kapýlarýnýn açýldýðý an

ge-le-cek (miþ)


karanlýklardan geçerek


u-la-þý-la-cak

yeni bir baþlangýç
olmalý...
sonun baþlangýcý

yolun nerede baþladýðýný
nereye varacaðýný bilmiyoruz
- bu oyunun sonunu - baþýný

ancak,belirsiz sezgilerimiz var


sonsuz orada, bir adým ötede


hayatýn da bi’ anlamý olmalý haliyle
yolcuyuz da bi’ yerde
yolu iyi bir þekilde geçip geçmediðimiz
madem asýl mesele
bu da,erdemli olmakla
erdemin kalpte yaþadýðýný hissetmekle
baþlar ve yol alýr...

ve, din-ler girer devreye
insanlarýn tanrýya ulaþabilmesi için
verilen destek bi’ nevi

çok dindar olamadým ben
neyse ki insani duygularým var
içimde kötülük barýndýrmayan
bir güç
sonsuz sevgi,her þey’e
barýþcýl bi’ bakýþ
kötücülden uzak,hep

mutlu ettiklerim -mutlu olduklarým-
daha ne!?.

ruhumun sýrtýna yük bindirmedikten
ruhumun üþümesine izin vermedikten sonra...
ötelerde beride bana "ölüm" yok
diye düþünüyorum,da...

öyle öyle
sezgilerim kuvvetlidir...

yanýlmam umarým



"hiçbir þey deðiþmez her þey deðiþir" miþ...



17/04/2012
Gülnur Yener Sarýtaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: