Aylar sonra....
Bugün...
Bir pembelik geçti aklýmdan
geçmiþte ki günlerin karanlýðýna inat
ritim tuttum dilim döndüðünce
yalnýzlýðýn senfonisiydi duyulan
eski bir barakaydý benim dünyam
güneþi buyur ettim penceremden...
Karýþtýrdým karýþtýrdým...
Daðýttým ruhumla daralan saçlarýmý
Özgür býraktým...
Bunca zaman topluyduda ne olmuþtu sanki...
Deðiþtirmek istedim bugün kendimi
Çýlgýnlýktý içimde ki duygular
Zapt edemiyor,peþinden sürükleniyordum...
Karanlýktan aydýnlýða bir kapý beliriverdi
Üzerimde...
Çok sevdiðim annemden kalan elbisem
Ayaklarým yalýndý...
Ruhumu akýþýna býraktým...
Koþar adýmlarla uzaklaþtým
Hürdüm...
Kurtulmuþtum kafesimden
Ýçimde biriken onca saklý duygu
Özgürlüðe uçmuþtu sanki...
El salladým gökyüzüne...
Selamlaþtým aðaçlarla...
Kuþlarla haber ulaþtýrdým umutlarýma...
Duraksadým çocukluðumda ki parkta
Eskiden kalma niyetçi baba orada
Bir niyet çektim boncuk tavþandan...
Ýleride pamuk helvacý...
Pembe pembe nasýlda bakýyordu bana
Elimi cebime soktum...
Yoktu ki beþ param
Alamadým...
Boynumu buruk çevirdim...
Kasýrgalar koptu o an üzerimde
Titredi ellerim...
Oysa...
Nede güzel baþlamýþtým sabaha...
Oracýkta dona kaldým...
Yine karabulut geldi peþim sýra
Býrakmýyordu ki hiç kaderimi...
Varlýðýmla birlikte eþti sanki
Ben...
Hep umutlarýmý bekledim
Sessizliðimin kurtuluþu gibi
Dilimin çözülüþü olsun istedim...
Yine bastýlar bam telime
Kasýrgalar estirdi yüreðim
Varoluþuma...
Hiç bu denlii isyan etmedim...
Kimsesizliðin gölgesi vurmuþtu yüzüme
Haykýrmak istedim...
Düðümlendim...
Çölün suya hasreti gibi hep bekledim...
Uzandým çimenlere
Ýçim aðladý...
Gülmenin çok görüldüðü kaderime...
BÝNLERCE BEKLEYÝÞ BOÞ ÜMÝTLERDE...
NE VAKÝT GÜNEÞ DOÐMAZSA GÜNDÜZLERÝME.
RÜZGAR TERS ÇEVÝRÝRSE ESMELERÝNÝ.
KAPANIRSA IÞIÐA HASRET GÖZLERÝM.
ÝÞTE O GÜN ÖLDÜM BÝLESÝN.....
YAZAN:KADER OYUNCUSU
18/04/2012
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.