'tam' && 'yarım'

Aynaya ’tam’ bakayým dedim...
Yarým düþtü yüzüm...


Eðri büðrü bir bonzai yansýdý
Þekillendi esaretiyle hüküm !


Mahrum tutulmuþtum oysa...
Gergefinde dokunan gerçeklerin hücresine,
Soðuk al’lar akmýþtý benliðimden.


Ey övünen !
Sevincin beyaz peynireyse,
Eksik kaldý rakýn !
Yanýldýn !
Altediþler baþýnda harlý iken,
Sen mutluluðu hainlikte sandýn !


Reþit gelmemiþtim bu aþka
Kýzgýn demirlerde de yürümemiþtim
Nazar boncuklarým vardý uður saydýðým,
Ama gödüðün, allýðým dýþýnda maskelenmemiþtim.


Cahil bir kývýrcýk yansýdý içimden
Eðilen, büzülen bir halde...
Sulamýþ ama büyümüyormuþ o aðaç
Býrak dedim uðraþma o halde.


Aynaya ’yarým’ baktým,
Tam göründü yüzüm.


Bir elimde; boþ bir al kiremit,
Diðerinde toprak...
Az da olsa serpmelik.














Sosyal Medyada Paylaşın: