Yýllar önce verdiðin ikrarýna uymadan, Sesli-sessiz feryadý umursayýp duymadan, Sonradan büründüðün soysuzluðu soymadan, Öfkenin savurduðu yönünce çýkýp geldin…
Ola ki yol gözükür dönüþ için kapý aç, Umurumda deðilsin elvedâ demeden kaç, Hayat bu sürüp gitti iki gün tok, üç gün aç, Canýnýn istediði gününce çýkýp geldin…
Baltanýn sapý aðaç yine aðacý keser, Zalimle iþi olmaz melekler bir bir küser, Mercek altýna aldýn kalmýþ mý senden eser? Tüm duygular nefrete dönünce çýkýp geldin…
Hesap etmeden vurdun dünleri yerden yere, Yaptýklarýn yazmýyor kitaplara deftere, “Bunu da kaldýrýr” de sucunu ver Ayser’e, Sevdânýn meþalesi sönünce çýkýp geldin…
Ayser ÖZBAKIR Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.