BİR MISRA BİR ŞİİR

NOT: Bu þiirimin " son mýsrasý " büyük þair Faruk Nafiz ÇAMLIBEL’e aittir.

Esir aldý bir mýsra, okurken ÇAMLIBEL`i,
Þiirde anlatýlýr acý bir gurbet eli.
Düþüncelere dalmýþ þair, belli derine,
Yalnýzlýklar yaðýyor gönlünün her yerine.
Aðýr aðýr çýkarken hicrân merdiveninden,
Bir çýnar inliyordu; dalýndan, bedeninden.
Rûhum eriyip aktý, þiirin mihrâbýnda,
Karlý soðuk gecenin, kayboldum girdâbýnda.
Ne acýlar sýðarmýþ, yumruk kadar bir kalbe,
Elim açýp yalvardým beni yaratan Rabbe.
Hasret, kor yüreklerde damla damla kanarken,
Ýsli kandil alevi titreyerek yanarken.
Bir damlacýk yaþ düþtü, kor yapraðýn üstüne,
Bu yorgun gönüllere, þu feleðin kastý ne?
Ben de tutuþtum yandým, o sevdânýn peþinden,
Âþýk divâne gezer ayrýlýrsa eþinden.
Beni yakan o mýsra karþýmda duruyordu,
Zamanýn sarkaçlarý sabahý vuruyordu.
Gece mendil sallarken, özlem güvertesinden,
Resmine sürme çektim kandillerin isinden.*

*Faruk Nafýz ÇAMLIBEL:Sen Neredesin?

Muzaffer KÖNDEL


Sosyal Medyada Paylaşın: