Aklımda Gözlerin

akþam telaþla uðrarken þehre
sabrým yine düþer küfre
gözlerin kaybolur aklýmda

þizofren sancýlar tenhalanýr
aralanýr ütopyadan kapýlar
her sanrýda kapanýr içimde
yaralanmýþ bir ikindidir yüreðim
aklým karýþýr gölgelere
tuzakdýr gözlerine caddeler
suskunlaþýr gözbebeklerýn
dökülür feri ellerime


mavi bir deniz dellenir avuçlarýmda
içim bir tuhaf olur
gün
tüm bekleyiþler de
kýsrak bir zaman
saatler .akrep zehiri
öldürür geri dönüþleri

istesemde ateþten ellerimle
tutamam yaðmurlarý
sabrýmýn bittiði yerde akþam olur

eþkýyalar
boynu nu daðlara yatýrýr
daðlarýn karþý durulmaz kinine
çocuklar korkuyu öðrenir
öðrenir de bugün
aklýmýn pamuktan ipliðine
gözlerin asýlýr
kilitlenir üzerimize ütopyadan kapýlar


Sosyal Medyada Paylaşın: