Kopkoyu karanlýk içinde bir akþam, sen geldin usuma. Gülüyordun sessizce, Parmaklarým yakan sigaramýn dumanýnda, Seni andým. Pembe topuklarýnla Kalbimin üzerinde, Raks ediþini seyrediyordum ki sabah olmuþtu. Çýnar aðaçlarý yeþil Gök yine maviydi. O aðacý sende hatýrlarsýn! Aþkýmýzýn sadakatý için Yeminler ederek ANDiçmiþtik. Bir kalp çizmiþtik... Onlar yine sabit onlar yine sadýk. Bizlerden,senden,benden Bir hatýra taþýyorlar, Bir hatýra ki ebediyen sürecek, Bir hatýra ki asla silinmiyecek....
KÖKSAL GÜNDOÐDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL GÜNDOĞDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.