Ben sana yaðmur olup sulu sepken yaðarken
Sen baþka deryalara baþka göllere aktýn
Ben senin sabahýna güneþ olup doðarken
Sen bana bulut kadar, yýldýz kadar uzaktýn
Ne Ýstanbul anladý yüreðimi ne de sen
Biri boðdu býraktý biri yaktý kavurdu
Oysa ne çok sevmiþtim ikinizi bir bilsen
Bir deli rüzgar esti, uzaklara savurdu
Gün oldu yorgun yürek beni senden sakladý
Sana ulaþan yollar hep kapalý labirent
Gün oldu sýrýlsýklam sevmeyi yasakladý
Aþkýn tükeniþine þahit oldu koca kent
Ne Ýstanbul anladý Coþari’yi ne de sen
Yüreðim aðlýyordu sana “Elveda” derken
Oysa ne çok sevmiþtim ikinizi bir bilsen
Bir yaðmur yaðýyordu gözlerimden, giderken
Ýstanbul
Ýbrahim COÞAR