Yanaðýnda oluþan o gamzelerin varya!
O güzel gülüþünü öyle çok özledim ki.
Hani insan insana yüreðinden akarya!
Delice seviþini öyle çok özledim ki.
Hani bazen derdin ya," beni þýmartman gerek".
Aklýma gelirdin hep mutlulukla gülerek.
Hani, çýlgýnlar gibi o içinden gelerek,
Koklayýp, öpüþünü öyle çok özledim ki.
Hani, üþürdün bazen; sarardým gocuk gibi.
Hani bazen yýkýlýr, çökerdin göçük gibi.
Kollarýný açarak týpký bir çocuk gibi,
Koþarak geliþini öyle çok özledim ki.
Sevene batmaz imiþ, gül’ün dalýnda diken.
Hiç derdi dokunur mu ben böyle sever iken?
Ben seni kollarýmla sýmsýký sarar iken,
Kýskývrak kaçýþýný öyle çok özledim ki.
Hani, severken beni gökyüzüne uçuran.
Her an her ateþimde tutuþtururdu çýran.
Hani ya, tatlý tatlý gözlerini kaçýran,
O masum bakýþýný, öyle çok özledim ki.
Bilsen, nasýl özledim çocuksu hallerini.
Hep geleceksin diye bekledim yollarýný.
Hasretle bana doðru koþupta kollarýný,
Boynuma sarýþýný öyle çok özledim ki.
Terazide tutarlý ey! yormayan merdiven.
Sevgide saygý kadar önemli olan güven.
Baþka gönülü deðil,yalnýzca beni seven
Hani ya, küstüðünde þakayla beni döven
Kavgayla, barýþýný öyle çok özledim ki..
O benim sarýþýný öyle çok özledim ki..
Siir: A.P MORKOÇ
Seslendiren:Musa Taþlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.