GÖLGE OYUNU Bakýþlarýn yolcu Emanet duruyorlar üzerimde Ha gitti ha gidecek Duruyorum öyle tepkisiz. Taþtan hanlar gibi. Önce sen geliyorsun, Kimliði kayýp adsýz bir yolcu Karanlýk odamda kalyorsun. Tam seni sahiplenmiþken Bir parça aydýnlýk vuruyor ruhumun koridorlarýna Ve bir parça sen olmuþken Büyü bozuluyor. Ben bahtsýz külkedisi Aydýnlýk saray izbe bir han Iþýðý sönmüþ odalarýmda Çýðlýklar yükseliyor Unutma yüreðim unutma! Aldandýðýn güneþ deðil Bir gölge oyunu Sevdiðini sandýðýn yabancý bir yolcu Elbet bitecek Gönlündeki konukluðu... DEMET ALTUN. Sosyal Medyada Paylaşın:
unutuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.