çekyatedebiyatı-115

Bir evlat nasýl yetiþir,

Analar bilir,

Babalar bilir...

Asker ocaðýna,

Gelin gibi uðurlanýr.

Vatan görevini yapmayana,

Hakkýný,

Helal etmez analar...




Vahþi doða,

Ýnsanýn iliklerine iþleyen,

Soðuk,

Sýcak bir çorba,

Ve yatak yüzü görmeden,

Aç ve susuz,

Sabahlara kadar,

Eller tetikte,

Gözler, hedefte iken,

Hain bir pusuya gittiler...

Cennet mekanlarý olsun!


En baþta analar,

Babalar,

Kardeþler,

Eþler,

Çocuklar,

Millet aðladý.

Ve herkesin içi kan aðlýyor...

Kan!



Peki,

Nedir çare?

Bula bula,

Bulduðunuz;

Doðurun,

Doðurun mu?

Demek,

Sadece!
Sosyal Medyada Paylaşın: