niye mi hep sustum ben.. çünkü korktum anlýyor musun? konuþtuðum zaman gözlerindeki o eski sevgimi göremeyeceðimi sandým gözlerini kapatacaksýn sandým kara gözlerinde bir daha kaybolamam sandým... sonra kýyamadým iþte.. seni dinlemekten kendimi alýkoyamadým dünyanýn en güzel þarkýsýydý sanki dudaklarýndan dökülen.. en güzel sesti kulaklarýmýn duyduðu... sonra birgün ihanetinle süsledin ruhumu.. beni kara topraða gömdün... hani senin bir bakýþýna dünyanýn bütün nimetlerinden vazgeçecek olan birini aradýn ya sen... elinin dokunabileceði kadar yakýnýnda olduðunu göremedin. hani adým adým uzaklaþýrken gözyaþlarýyla seni geri çaðýracak biri olsun istedin ya gizliden senin bütün adýmlarýnýn altýnda sevgimin olduðunu bilemedin. yazýk kaybettiklerimize geride kalanlara hiç yaþayamayacaðýmýz o masallara çok yazýk.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
gönül firarda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.