SULTANIM

Hamama girenler elbet ki terler.
Sýcaktýr sularý, yakar sultaným.
Kim ne ederse, kendine eder.
Aklýný baþýna, topla sultaným.

Yaptýðýn yanlýþlar daðlarý aþtý.
Kýrdýðýn çömlekler, boyunu aþtý.
Haddini bilmedin, dünyalar þaþtý.
Yalanýn baþýný yesin sultaným.

Ne suya dokundun, ne de sabuna.
Ne kalýba sýðdýn, ne de kabýna.
Þeytan bile þaþtý, senin yapýna.
Cin misin cinci mi, söyle sultaným?

Çamura taþ atma, üstüne sýçrar.
Karýþtý þeffafa, siyahlar aklar.
Hedefinden çýktý, attýðýn oklar.
Çizgiye gel artýk, azma sultaným.

Dur çýðlýk çýðlýða, haykýrma öyle…
Kafayý mý yedin? Çýldýrdýn böyle…
Anlayanlar anlar, sakince söyle…
Edirne’den Kars’a duydu sultaným.

Göllere gidersin, maya çalmaya.
Yýldýza çýkarsýn, hava almaya.
Bu kadar yalaný hangi kafaya,
Presleyip koydun, söyle sultaným?

Yanmayan ateþin közü tüter mi?
Çaðlayan pýnarýn suyu biter mi?
Aþka gelmeyince bülbül öter mi?
Hangi söz yerini buldu sultaným.

Taþýma su ile deðirmen dönmez.
Bir bardak su için insanlar ölmez.
Bir yiðit ölse de sözünden dönmez.
Saman altýndan su çýktý sultaným.

Sap ile samaný koydun torbaya.
Bir servet zannedip girdin havaya.
Ýki yüzlü olmak ters düþer bana.
Hangi yüzün gerçek, söyle sultaným?

Evliya deðilim, sonu bileyim.
Büyücü deðilim, seni çözeyim.
Muskacý deðilim, yazýp çizeyim.
Bilmece gibisin, þaþtým sultaným.

Aha da tükendi, pes etti Yýlmaz!
Hamala semeri yükten sayýlmaz.
Hekimsiz hâkimsiz yerde durulmaz.
Her aðaçtan kaþýk olmaz sultaným.



YILMAZ NAZLI 15.04.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: