Gözler nemli ve sükut,sahipsiz kaldý eller, Tek damlacýk sevgiye,muhtaç oldu geceler. Boþuna harcamýþýz,ömrümüzün demini, Yazýn kýþa dönmesi,gittiðin günden beri.
Iþýklar karardýysa,birazdan hüzün baþlar, Sana her geliþimin,yorgunudur adýmlar. Kýlavuz sen,yolcu ben,sevgin mi mola verdi? Bir gün haber vermesem,yüreðin dert ederdi.
Ýnanmýþtým sana ben,pembe hayallerine, Ettiðin yeminler mi, veda etti sevgine? Bir yýldýz gökten düþse,üzülmezmi kubbesi? Ardýndan þimþek çakar,asuman olur sesi.
KÖKSAL GÜNDOÐDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL GÜNDOĞDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.