Büyümeden önce her fýrsatta sevinir doyasýya gülerdim, büyüdükten sonra fýrsatlarý yitirince yüreðim yarýlýncaya kadar aðlamayý öðrendim. Hayatýn çelikten bir eli var, tokatý ise çok saðlam. Biz insanlar ise zayýf ve benciliz. Bencilliðimiz sýk hata yaptýrýyor zayýf yanlarýmýzla þamar yiyip duruyoruz. Hem ne istediðimizi bilmiyoruz hemde bizim olanlarýn deðerini anlamýyoruz. Hayat, hata kabul etmiyor ikinci bir þans verilse de insan tekrar hata yapýyor. Keþke aðlamakla yýkansa bütün suçlarýmýz. hatalardan ders alýp mutluluða eriþse ikinci baharýmýz. Uslanmayan çocuklarýz. Ve ders almayan büyükler. Eskide kaldý gülmelerimiz bugünde sadece günahkarýz............alev yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.