Gel ey gönül bir sen sözümü dinle,
Yak özünü aþka derinden inle,
Bulunmaz ki o yâr, sende ki kinle,
Ben senin halini bir bir yazarým.
Âþýklar meydanda eyle sözünü,
Nicedir bir görsen dostun yüzünü,
Çevir sevgiliye yürek özünü,
Ben senin kalýný bir bir yazarým.
Yâr senin derdinde ok gibi batar,
Kapladý sinemi aþk katar katar,
Ta ezelden gönül aþk sende yatar,
Ben senin falýný bir bir yazarým.
Düþtüm yâr derdine derdimi onar,
Derman bulunmazsa sevgi mi donar?
Bu gönül Gülþen’de dalýna konar,
Ben senin dalýný bir bir yazarým.
Bu ne sevda böyle hep sana seker,
Yandýkça yüreðim derine eker,
Bu ne çile böyle bal ile þeker,
Ben senin balýný bir bir yazarým.
Yandýkça bu caným yandýkça yanar,
Sinem aþk nârýna bandýkça banar,
Bu ummanda gönül kandýkça kanar,
Ben senin malýný bir bir yazarým.
Cemal gerçek aþkta âþýk güldürür,
Dolar vaden tarih sonun bildirir,
Ýflah etmez bu aþk canan öldürür,
Ben senin salýný bir bir yazarým.
Cemalettin GÜRPINAR