Beden olgunlaþtý, gönül hovarda. Gezer duygularým, sessiz civarda. Hayaller ölüyor, renksiz duvarda. Ben böyle deðildim, ne oldu bana. Gönül birden bire, uçtu yabana.
Gariplik, içimde en büyük sýzý. Ýçim yanar görsem, evsiz barksýzý. Ýnsanlar içinde, nice gamsýzý. Gördüm ve düþündüm, ne oldu bana. Sevdalar dönüyor, kanlý çibana.
Ruhum bedenimde, neden karamsar. Kandýrýr yüreði, duygular simsar. Hasret, aþýlamaz en yüksek hisar. Hayatým deðiþti, ne oldu bana. Yükseldin zannettim, indim tabana.
Yeter ey yüreðim, iþte son durak. Gözyaþý tükendi, gözlerim kurak. Günahkâr bedeni, taþýr mý Burak. Dünyaya kahrettim, ne oldu bana. Uzlete çekildim, döndüm çobana.
04/12/2004 Yaþar TAÞKESEN Sosyal Medyada Paylaşın:
GARİPYAŞAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.