KALEMİM!

Fazla yüksekten uçma, aman ha biraz yavaþ
Ýpek kumaþ dururken çul olma sen kalemim
"Adam sende" deme hiç, kötülüklerle savaþ
Sakýn ola iyiye zul olma sen kalemim

Sanki þiir yazacak konu yok gibi baþka
Arada bir yaz ama kitlenip kalma aþka


Yalana tamah etme hep doðrularý haykýr
Uyuyanlar varsa sars, her yürekte bir fay kýr
Oklar hedefi bulsun, buldurmuyorsa yay, kýr
Geçer akçelik varken pul olma sen kalemim

Kâh göl gibi durgun ol, kâh çaðla, yýk bendini
Küçük hesaplar için esir etme kendini


Allah adýný kulu kandýrmak için anma
O herþeyi bilendir içini görmez sanma
Dil ucuyla yapýlan iltifatlara kanma
Çýkar için kimseye kul olma sen kalemim.

Yalan tahtlarda baðdaþ kurmak olmasýn düþün
Hep kendine çalýþma, biraz toplumu düþün



/Tek sermâyen olmalý dürüstlük, sevgi, saygý
Yazdýklarýn kalplere vurabilmeli mühür
Alkýþlayan olmazsa aldýrma, duyma kaygý
Kimseye boyun eðme, dik mi dik ol, hür mü hür.

Kýrýl ama kývýrma baþýn düþerse dara
Aldýrma kýzan kýzsýn, çalanlar çalsýn kara./


14nisanikibin12


.
Sosyal Medyada Paylaşın: