ÖMRÜMDEN ÇALDIN

Her gün azar azar ömrümden çaldýn,
Bana bedelini verecek misin?
Yaþama hakkýmý elimden aldýn,
Dünyada sefaný sürecek misin?

Ne olur bir kere, gel bendene uy,
Þu yanan kalbime ellerini koy,
Sana söylüyorum, ey sevgili duy,
Gönlüm kan aðlýyor, görecek misin?

Götür zindanlara at, zincire vur,
Her bir adýmýma ayrý tuzak kur,
Bu gönül sevdâsýz neyle avunur?
Hâlime acýyýp, soracak mýsýn?

Seni seven kalbe lâyýksan eðer,
Birkaç satýr yazýp, bir selam gönder,
Gönül otaðýnda bana da yer ver,
Aþkýn kapýsýndan girecek misin?

Senden istediðim bir tutam umut,
Mehtapta verdiðin sözlerini tut,
Al beni koynuna, sînende uyut,
Saçlarýn baðrýma serecek misin?

Ýçli bir ney gibi inleyip durdum,
Ne yazýk aldandým, bakar bir kördüm,
Ben kendi kalbimde aþký öldürdüm,
Þimdi muradýna erecek misin?
Muzaffer KÖNDEL
Sosyal Medyada Paylaşın: