DERT YÜKÜNÜN KERVANI
Dert yükünün kervaný oluvermiþim
Aðlanacak halime gülüvermiþim
Yýllarý mevsim, aylarý gün sanarak
Henüz bahar olmadan soluvermiþim
Dop dolu geçerken her dakikam aným
Kokunu almaya, yetmezse zamaným
Benle uðraþtan gayri, iþi yok gibi
Peþimden koþan þu feleðe isyaným
Çok þükür, dertlerimi bitirdim sandým
Kendi kuruntuma kendim inandýrdým
Sonunda feleðe çalým attým derken
Baktým peþimden koþuyor, adým adým
Gel anlaþalým derim pazarlýk etmez
Desem býrak yakamý terk edip gitmez
Sanki borçluyum þu zalimin kendine
Çýkýnda var olan ikimize yetmez
Elinde kamer, yakýp arayacaksýn
Son görevin sinemi yýkayacaksýn
Musallaya yatmama bir fersah kaldý
Sevin kabre benden erken varacaksýn
Etem KARTAL: 14.04.2012