ÇANAKKALE'YE ŞİİR

Ufuklardan süzüldü tarihin kanatlarý;
Deniz bir al-at oldu,dalgalar uçan yele.
Bedr’in arslanlarýný hayale daldýðýmda,
Düþman gemilerinden kopuverdi velvele,
Dört açtý gözlerini yiðidim Çanakkale.

Ölüm kusan toplarýn imansýz gülleleri,
Siperlerin üstüne yaðarken dolu dolu;
Bir er baðrýna basmýþ,yaralanmýþ bir eri,
Bir eli tetik çeker,gözleri sulu sulu
Þurada Anafarta,þurada Gelibolu…

Saldýran yedi düvel,muhatap Müslüman Türk,
Neden davetsiz geldin ey düþman,geçemezsin!
Bu sana bir ders olsun,adýmý duyunca ürk,
Kanýmý içersinde suyumu içemezsin,
Türk yumruðu yeyince yolunu seçemezsin.

Rüzgarlar barut kokar,gökyüzü duman duman
Kurþunlar deler geçer,süngüler batar çýkar.
Gemilerden karaya asker akar durmadan,
Her tabyada toplarýn namlusu þimþek çakar,
Türkü gibi bir adam saz çalar,türkü yakar.

“Çanakkale içinde aynalý çarþý”anam,
“Ýþte ben gidiyorum düþmana karþý”…
Bu toprak kan kardeþim,namusum,vermem ele.
Þehitlik arþta imza,Güneþ’te kalp atýþý
Yükselirsin ebet’e,açýlýrsýn ezele.

Ufuklardan süzüldü tarihin kanatlarý,
Kavisler çize çize turunu tamamladý.
Coðrafyamda gezindi al-al cennet atlarý,
“Þehit ölmez”muþtusu yüreðime damladý,
Yüreðim ki kuþ oldu,göklerde akþamladý.

Çanakkale Savaþý,savaþ deðil zelzele;
Zafer’se milletime altýn tuðralý sunu.
Homeros bu destanýn alsaydýn kokusunu,
Lirini kucaklayýp,aþkla vururdu tele.
Sen bir destan þehirsin güzelim Çanakkale!

Aysen AKDEMÝR




Sosyal Medyada Paylaşın: