Kimse suçlusu deðil bu amansýz vedanýn, Ne felek ne de kader yolumuzu kesmedi, Yankýsý kulaðýmda gitme diyen sedanýn, Durgun kuþluk vaktiydi rüzgar bile esmedi.
Ellerimden elini ýrayýp gittin birden, Hâlâ nefret ederim ayrýldýðýmýz yerden, Sana olan kýzgýnlýk çýkmadý ki hiç serden, Aklým sitem etti de gönlüm sana küsmedi.
Bulamadým yýllardýr gitmene neydi neden, Bir beklenti beslendi içimi meþgul eden, Sanki sen deðil idin aþký bitirip giden, Canda adýn canândýr asla nefret kusmadý.
Yâr yüreðim sevdaný içinden kaldýrmadý, Eller neler dedi de yine de aldýrmadý, Kaç kiþi geldi gitti yerini doldurmadý, Senden baþka kimseye sevda için yasmadý.
Benliðimi titretir terkinden kalan yýlgý, Sana odaklý gözler aðyâre yoktur algý, Ah gönlümden gönlüne kalmasa da bir cýlgý, Ümitsizlige düþüp kalp kendini kasmadý.
Sensiz duramayýnca terk eyledim ilimi, Tüketemedim gitti aþktan kalan zulümü, Eyvahlar teslim aldý sen gidince dilimi, Ýnledi gece gündüz bir an olsun susmadý.
Hasan Ilter
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Ilter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.