DELİCE…
DELÝCE… Umuduna tutunduðum kuþlarda göçtü sevgili
Zamansýz düþtü kar taneleri
Hasretimi asacaktým kanatlarýna oysa
Bir konsa pencereme bir garip serçe
Dertleþirdim ben her gece sen diye
Sevdim diye delice
Bulutlar girer araya dolunaya uzanamam
Tutunamam gecelere düþerim
Yaðmur yaðmur süzülürken düþlerim
Nasýl gizlerim duygularýmý
Vurgunlarýmý nasýl
Yüreðe hasret girince
Günü aklamasý kolay, akþama düþmek olmasa
Bu tahta masa ayaklanmasa fasýl eylerdim
Seni özlerdim þarkýlarým da
Seni tüttürür türkülerime
Gönül eylerdim
Sevdim derdim sevdim
Geceye doldu þimdi nefretim, karaya isyan
Dolunaya kurþunlarý yaðdýrsam kesmez
Ses vermez baykuþlar
Serilir ölü topraðý göðün göðsüne
Özüme sen düþer
Piþer yüreðim cehenneminde
Ve ben;
Yaratýðým cellâdýma direniyorum
Girme diyorum þol ýrmaðýma
Nehirim var akar sevgiye doðru
Zehrim var yakar yüreði
Geceyi aþk eyleyince
Deliceyim sevdiðim
DELÝCE…
Osman baylar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.