Durup dururken yine sen geldin bir anda aklima. Bir baktim yanimda yoksun uzaksin bana. Usudum… Hadi gel diye yalvardim caresiz ve sessizce… Ama icimdeki cocuk seni andi durdu bugun…
Sana bir soz yazdim bugun… Ruzgarlara fisildadim…”Seni cok ozledim”… Icinde buyuk bir ozlem vardi ve goz yaslari…ama “Seni cok ozledim”…
Cok usudum,kayboldum sesizlikte kendimi buldum… Yer íse senin sim-sicak kalbindi…
Caresizim elimden birsey gelmiyo… Bir cam kenarinda senin yolunu gozluyorum… Belki gelirsin diye… Bak sana bugun bir soz yazdim… “Seni cok ozledim”don artik … Sensiz cekilmiyormus buralar…
“Seni cok ozledim…” Gel…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zuhal Ismail Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.