Çok uzaklarda bir güneþ doðuyor
hükümsüz hayatlarýn üstüne
azala azala yok olmaya yüz tutuyor insanlýk
kuduruyoruz, pençeleþiyoruz arsýzlýkla...
Bir ay kararmasý, bir yaðmur
zelzeleye tutuluyor þehir
kýyamýnda kýyametler kopuyor yürekte...
Hüsrana dönüyor gece,
kendi ellerinde pençeleþiyor can havliyle
ölüm bile hayatla sýnanýyor artýk
ölümsüzlük ve acýnýn benliðindeki sonsuzluk durmadan can çekiþiyor...
Ölümün ve soðuðun arsýzlýðýnda
Can havlinde geçiyor hayat…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.