// ayaklarýma prangalar vurmuþ bu þehrin her köþesi ne ben gidebiliyorum uzaklara ne de terk ediyor beni gözlerinin gölgesi //
þimdi notasý bozuk bir þarký düþüyor dilimden kýna kokularý yaðarken hasretlerime birer birer düþlerim kendi kendine dara çekiyor maviliklerimi ben bu kadar susamýþkan o masum çocuk gülüþlerine
nereye baksam her köþe baþýnda tek sen varsýn kaçmanýn (s) aklanmanýn yolu yokmu söyle senden ellerimde umursamaz bir vedanýn tanýmsýz keder izleri yosun tutmuþ þu hayatým senden sonra ki her güne
// oysa ki maviyi sarýyý pembeyide bilirdi bu yüreðim gittiðin o günün imzasý siyah olmasaydý eðer //
þimdi karþýma eskimiþ köhne trabzanlar çýkýyor bir bir ürperiyorum þehrimin bu kirli çýkmaz caddelerinden ve avuçlarýmýn ayasýnda saklanan düþ kýrýntýlarým aðlýyor sararmýþ resimlerde ki yüzün düþerken gözlerimden
sahipsiz bir hüzün yakalýyor beni gittiðin günün ertesine þafaksýz sabahlarýma yine seni beklerken hep hasretinle yamaçlarýma düþen yaðmur deðil ah yine özlemlerindir ve hep bir keder sarmýþ beni sýðýndýðým senlerimden
// ey benim deli mavim ne zaman bitecek bu kederler madem gidecektin neden hayalini de götürmedin þehrimden //
...........aysu.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.