BİR RABBİM BİLİR DEDİM...

Bu gün gönlüm,
Kendi baðýnda gezinmek istedi.
Baðcýya dokunmadan,
Üzüm yiyeyim dedi...
Rüzgar esti,
Sýrtýmý döndüm,
Güneþ yaktý,
Yüzümü sakladým,
Þimþek çaktý,
Gözlerimi kapadým.
Çünkü hiç bir olumsuzluða,
Çanak tutmayacaktým.

Yere bastým incitmeden,
Diken battý ayaðýma aniden,
Sendeledim tutundum omcaya,
Eteðim takýldý kancaya,
Tadýna bakýyým diye uzandým üzüme,
Bir budak battý gözüme.
Ýsyan yoktu ya bu gün,
Þeytana olmayacaktým oyun,
Sabýrda vardý selamet,
Dedim sukunete devam et,
Belki vardýr bunda da bir hikmet,
Hadi yýlma yoluna devam et...

Az deðildi attýðým turlar,
Dilim damaðým kurudular,
Kuyudan bir helke su çekerken,
Helke de ip de kayýverdi elimden.
Kýsmet deðilmiþ diye yutkunurken,
Ýçim daraldý kýsmetsizlikten.
Yinede ellerimi havaya kaldýrýp,
Her þeye raðmen þükrederken,
Yýkýldým kaldým yere birden...
Saða sola bakýndým,
Candan uzanan bir el arandým,
Çaresiz yatarken boylu boyunca,
Kimseden fayda olmadýðýný anladým...

Ýçimi, dýþýmý,
Fikrimi, zikrimi,
Emelimi ,niyetimi,
Bir Rabbim bilir dedim,
Olmazý kovalamayý,
Þartlarý zorlamayý
Vefasýzý sevmeyi,
Ve kimseye güvenmemeyi,
Öðrendim en sonunda...
Ardýma önüme bakmadan,
Meþakkatten usanmadan,
Ayrýlmayacaktým doðrudan...



ÇÝMDÝK 13.04.2012





Sosyal Medyada Paylaşın: