ÇAKIL TAŞLARI
Karanlýk gecemin kuytu ýsýz köþelerinde bir yerdeyim,
Nemli gözlerimde gök yüzü yýldýzlar hep yýldýzlar,
Alabildiðince çok ve loþ.....
Derken bir yýldýz kayýyo r usulca ,
Bir dilek tutuyorum kendimce,
Kýrýk bir kalbin ötesinden
o simsiyah gecenin koynundayým
Senden uzakta seni düþlüyorum ,gözlerim yaþlý ...
Derken bir ürperti titriyorum ..
ve ardýndan acý bir poyraz...
Alýp götürüyor varýmý yoðumu...
Küçük kum taneleri olup savruluyor ümitlerim
ve ardýndan acý bir ses iþitiliyor...
sanki birþeyler söylercesine...
Ama o söylüyemezki ,o sadece eser ve geçer
götürebildiðini alýr,arda kalan sadece
irili ufaklý çakýl taþlarýdýr...
yüksel karataþ1988 MALATYA Ý.ÜV
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eylül de gelYüksel karata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.