Ömrü kadar gün saydýðýndandý asýrlarýn
varlýðýný yok saymasý
kaç þahidi varsa hayatýn
ve kaçýncý kýrýðýndan tutulduysa ay
hükme tabi
çürük bilindi
kem göze duvar
ha yok ha var
gün yüzüne bakarken
gök yüzü aðardý
kirpiklerinde tutuldukça güneþ
bulutlardan aþk yaðardý
ne dost ne yar
hükme tabi
çirkindi köþe bucak
ve her açýldýðýnda kucak
erkendi
aralýk sonu yahut ocak
bilse azar azar
parmak uçlarýndan gece nasýl da hüzün saðardý
Þimdi koridorlarýnda gezdiði hayatta
belki yarýn belki dün olduðuna karar vermeye yeltenmediði kadar huzurluydu
susmuþken
hasýlatýný toplayan rüzgar kadar
esmiþti
dört mevsim
kýzýl saçlarý güneþi kýskandýrdýðý anlarda
yalanlarý yakýp dudak ucu molasýnda sözcüklerin
kesmiþti
ustura kývamýnda bakýþlarýyla göðü
oysa kanatmak deðildi niyeti
yanlýþ anlaþýlmak en son hesaptý durup baktýðý kanyonun yüksekliðinde
yarýmlarý biriktirip tam yapmayý biliyordu sadece
fakat nedense hiç tam olmamýþtý iki yarým
yýllardýr demiþti
hep yarýmlarý tam sayarým
uçurum bakýþlardan atlayýp
umutlarý katlayýp
sol üst cebime koyarým
demiþti...
tutukluydu
sarý bir papatyanýn seviyor sevmiyor masalýnda
çirkindi hani
saçlarý kýzýla ödünç verilmiþ
kanadý kýrýk içi buruktu çoðu kez
bu yüzden belki de
belki de bu yüzden
baharý yapraklar kadar seviyordu
sarý bir papatyaya tutukluluktu belki de
ve masalýn gerçeðinde çoðu kez
diyetini ödemiþti...
/ uçurum ba/kýþlarýn av/uçlarýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.