Sorsam
Senden ayrý düþtü yine yollarým.
Karýþtý saðlarým, þaþtý sollarým.
Derken bomboþ kaldý ürkek kollarým;
Bana biraz daha sarýlýr mýsýn?
Çýrpýnan yüreðimde bir sevda gülü,
Açar perdeleri, parçalar tülü.
Kuru dudaklarýma ýslak kâkülü;
Döksen içsem desem, sorulur musun?
Uykusuz geceye çetele tuttum.
Sýla sancýsýný zorla uyuttum.
Gönül sarasýnda seni unuttum;
Desem ey sevdiðim, darýlýr mýsýn?
Gönlümdeki boynu bükük çiçekler,
Bir vuslat sabahý açmayý bekler.
Belki kabul olur sürgün dilekler;
Benimle gel desem, yorulur musun?
Bir gün gelir elbet hasretlik biter.
Canan güzelliðin gönlümde tüter.
Bu ayrýlýk bil ki ölümden beter;
Gel gitme! Desem de ayrýlýr mýsýn?
Bazý nadanlara göre deðersiz,
Bir Ozan Hadi’yim yurtsuz ve yersiz.
Ayaklarým yorgun, dizlerim fersiz;
Dergâha yönelsem, varýlýr mýsýn?
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.