Üþüyorum
Týrnaklarýmýn altýndan iblisi öpüp geçiyor rüzgârlar
Ýblis üþüyor…
Vakit yokluðunun sakini
Hatýrý kýrk yerinden yamalý
Ýmtihan diyorum koþulsuz
Kývamý ellerimde
Her kök sancýmda telveye sokuluyor gözlerin
Sahranýn yanýðýna düþüyorsun
Ciðerlerimde park halinde yaðmurlar
Saðýmýn zeminine sürtüne sürtüne
Kör maðdurlar süzülüyor mahreme
Avuçlarýnda kabil kaþkolu
Yanaklarýný eþeler topraðýn zahmete eðimsiz
Damarlarýnda sen kokan sancý
Düðümüyle yutkunduran gözlerin koþuyor
Çýka geliyor pazar kalabalýðýndan sýyrýk bir kavga
Saðýmýn aðzý armaðan türküler sayýklýyor
Solumda ucuz bir meyhane þaraba mahkûm
Tonu bükük bir telaþ
Dokunup dürtüyor heveslerimi
Kýzýla yakýn bir yerden çaðrýlýyorum
Oðlum olsa günahým, boyuma sataþýrdý
Aþardý belki de aþýra dilli sufi yi
Titreyen öyküleri yoklayan kuþlarým ölürdü
Þimdi
Parmaklarýmdan çekiyor kendini
Suskun bir tanrý
Yol gidiþimi soruyor zaman
Ardýmdan tükürüyor bütün rüyalarý
Üþüyorum
Týrnaklarýmýn altýndan iblisi öpüp geçiyor rüzgârlar
Ýblis üþüyor…