YOLCU
Bir ummandýr,yol alýyorum hayli zamandýr.
Yüküm aðýr,umudu,acýyý,kirlenmiþ hayatlarý taþýyorum
Rotamý hiçliðe çevirmiþim çaresizce dümendeyim
Önüm ,arkam,saðým,solum uzaklar..
ýþýklarda fýrtýnalarla deli dalgalarla kucaklaþýyorum amansýzca,
karanlýklarda ay ýþýðý seviþiyor benimle umarsýzca,hayasýzca.
Ardýma bakýyorum yaþanmýþlýklar bir dünya,
Önümde ise sadece maviliðini sýrlara gömmüþ uzaklar,
Ne idim ,ne yaþadým,yada gerçekten yaþadýmmý ýsrarla dönen bu çarkta
Çarkýn her diþlisinde bir baþka kanadý tenim,ruhum bir baþka çýktý bedenimden teraaar tekraaar.
Ne sýrlar taþýdý bu benliðim bu acuni firarda,
Diyemediðim,demeyi istediðim ne figanlar baðrýdý solmuþ dudaklarýmda,
Uyku diye kapattýðým kör gözlerimde,
Ne kirli,kahpe rüyalar örttü uykularýmýn üzerini utanmadan
Darýlma sakýn ey ömrüm
Sana deðil bunca sitemim figaným,
Seni adam gibi yaþamayan yaþatmayan yalancý suretlere.
Ummaaan ,bitmeyeceksin sen,kýyýndaki ufak dalgalara basamayacak ayaklarým,
Sýrlarýmý sana döktüm ,bak seende sakinledin,dalgalarýný,boranlarýný koynuna çektin
Sen bile anladýn ya bu biçare yolcuyu,
Bliyorum atýversem kendimi senin kollarýna býrakmazsýn birdaha asla
Öyle sararsýnki bu bu caný,kaybolurum,yiterim,
Yok oldu sansýnlar zararý yok,
Güneþ kýzdýrdýðý zaman seni
Buhar oluverir, bedensiz yaðarým ben uzaklardaki sevdiklerimin üzerine
Varsýn bilmesinler benliðimi
Damlalarým hasretlerine yaðar
Kirlenmiþ hayasýzlarýn,üzerine saðanak olur akýtýrýým belki azda olsa kara günahlarýný,
Belki baþka hayatlarda,gelirim seninle hesaplaþmaya
Beni içine sýðdýramadýn ya,canýn saðolsun dünya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.