Maðrur nehrin üzerinde, bir alýþkanlýk halinde
Uzanýr eski taþlar köprü hüviyetinde
Tozu, isi, korkuluðu, sesi vardýr taþtan köprünün;
ve
bir de, yalnýzlarý
Þehrin insanlarý geçer köprüden;
kadýnlarý, ayazlarý, yýllarý...
ve bir de, yalnýzlarý
Gece, köprüde ziyarette
ve bir de
yalnýzlar.
Güneþle beraber batar ikiyüzlü kalabalýklar
Hýzlý yürü, yürü, yürü, yürü
Her yer insan ve üzerine bulaþtý hepsi
Bir gemi dolusu kelime fýrlatýyorlar saniyede
Boþ, bahtsýz, lanetli ve zihnini yiyorlar
Sen yürü,
Korkuluklara yaslanýr, kederli þehre bakar kimisi
Sen yürü,
Birþeyler bekler ve nedensiz saatini yoklar onlar
Þehrin en kýdemli bilgesi ve en yaþlý kedisi
biliyorlar, gidiyorlar, kalabalýða karýþmazlar
bulaþýcýdýr o, seni siler ve senin deðildir hiçbirþey
Nehir alýþtý, taþlar alýþtý, þehir alýþtý
memnun kalabalýklar
ve sen
Alýþamayacaksýn
Sen gece gel köprüye
Ay ýþýðýnda ve soðuk, evsizler için aðlarken
Sen gece bak bu þehre
Tüm yalanlar saklandýðýnda ve çaresiz oyuncular uyurken
Ayaz, kesecek tüm gösteren parmaklarý
Yýldýzlar yakacak bütün çarmýhlarý
Ýþte
Sana bir þehir, sana bir gece
ve
kimseyle paylaþmak zorunda olmadýðýn gözyaþlarý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.