SEBEPSİZ...

Bazen; sebep bulamazsýn kendine
Ve sýrf ’barýþmak’ için
küsersin...

Gönlün alýnsýn diye...
Senle kalýnsýn diye...


Naz akar eteklerinden
Niyazýn sükûtunda gizlidir
Âh’ýn ise tüm aleme aþikâr

Öfken bilinsin diye...
Dize gelinsin diye...


Ne hatalar affettin sen!
Dünden kalan ne varsa,
dökersin cümlenin gölgesine

Kadrin bilinsin diye...
Meftûn olunsun diye...


Baktýn dokunmuyor yaralarýna;
Dönersin yüzünü öfkeden gibi.
Baktýn yüz çevirdi karalarýna;
Yumarsýn gözünü
Yutarsýn sözünü
Yitersin izini

O GÜN ÖLÜNSÜN DÝYE...


Betül Yüksel






Sosyal Medyada Paylaşın: