her fakir bulur elbet
bir parça kuru ekmeði
her garip bilir elbet
karþýlýksýz da olsa sevmeyi
bu dünyanýn düzeni böyle
zalimler vurur tekmeyi
fakir aç kalsa da ölmez
yavan da yer kuru ekmeði
garip aþkýndan caymaz
karþýlýksýz da bilir sevmeyi
deðiþecek elbet bu düzen
zalimler yiyecek tekmeyi
fakirin umudu vardýr
onunla yaðlar ekmeði
garibin yüreði vardýr
onunla sever güzeli
zalim ne bilsin sevmeyi
iftirayla atar tekmeyi
umutluyum fakirce
sevdalýyým garipçe
olamam, yaþayamam
ölemem bile zalimce
deðiþmem, deðiþemem
kendimi de sevdikçe...
felek atar bana tekmeyi.
Serdar Coþkun...