GÖNÜL MABEDÝM
Gönül ufkun da doðan sabah olsam.
Martýlarý dinlediðin kulaðýna naðme olsam.
Ýçine çektðin rüzgarýn meltemi ben olsam
Ayak bastýðýn yollarýn tozu, izi olsam
Yüreðinde ki tohumun
filizi , fidaný ben olsam
Gözlerinde yaþ
Dudaklarýn da tebessüm olsam
Mutluluk avuçlarýn da
Ellerini öpüp koklasam
Ölesiye özledim.
Ýçimi ýsýtan sýcacýk bakýþlarýný.
Dünyada bir tek benmiþim gibi hissettirdiðin anlarý
Zaman aksa geriye
O eþsiz anlarý yaþasak yine
Mümkünmü söyle sevdiðim söyle.
Sen sustukça korkuyorum unutulmaktan
Seven yýkýlýr hatýralarda kalmaktan
Aný deðil taptazesin içimde
Doðan güneþin tazeliði gibi;sadesin hislerim de
Ben yalansýz , riyasýz sevdim seni
Çorak bir çöldü gönlüm
Sen açmadan içimde
Þimdi ise
Her mevsimi yaþamak seninle
Doluyum ölesiye
Hani bir mübarek geceydi
Hatýrlarmýsýn
Melekler gül yerine yüreðimi koysunlar avuçlarýna demiþtin
O gün
Bu gün
Yüreðin ellerimde
Sen ise gönlümün taa içinde
20/10/2007 Saat 00 Cumartesi.
Zamansýz yaþanan sevdalara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.