Hoşcakal...

Karmaþanýn ortasýnda büyür gelincik,
Tezat bir gülüþ olur koklar geceyi.
Boy verirken endamýnda karanlýðýn,
Gölgesinde yalnýzlýktýr bütün betimsiz düþlerin…

Aþk parçalanmýþ bir yarýndýr bu oyunda,
Oyun bir nefeslik yaþamdýr.
Yaþam bir umuda nefes vermez.
Ah akasyalar! ...
Neden bu kadar derin sallanýr gövdeniz,
Ayrýlýklara ne zaman rüzgar eser büyürken gövdeniz?
Sessizlik ne zaman iðfal edilir,
Ne zaman bakireliði düþer gecenin,
Ne zaman diner kan kýrmýzý yaðmurlar?
Oysa yaðmazdý bu iklimde ne tezat:!
Vuslata mý çýkar zamansýz bu yaprak dökümleri

Bendeki aþk öldürülmüþ kahpe bir kavganýn ortasýnda
Hançer saplanmýþ yarýna þiire aþka ve düne…
Amasý da yoktur artýk yitirilen umudun,
Çocuk gülüþlerin…
Hoþ çakal düþer payýna þairin,
Yarým kalsa da bir aþk ve þiir


Dündar Sansur



Sosyal Medyada Paylaşın: