Tutuþmuþsun kýzým...dikkat et yanma... “Kývýlcýmdýr” diyenlere de kanma... Bir tek kývýlcýmdan çýkar da yangýn... “Yanarsam, söndürürüm geçer” sanma!
Bir girersen aþka, hepten batarsýn... Dilerim sen de ben gibi çatarsýn... Sanma bir tozdur da silkip atarsýn... “Yanarsam, söndürürüm geçer” sanma!
Her bir kiþi...kendi yakar kendini... Kýrar - yýkar – devirir de bendini... Çözemez ki sonra aþkýn fendini... “Yanarsam, söndürürüm geçer” sanma!
Sen yan! - tutuþ! ..alev al da çek biraz! Sanki...benim çektiklerim çok mu az? .. Yýllar boyu! ! ! Bahar ve Kýþ ve de Yaz! “Yanarsam, söndürürüm geçer” sanma!
30.12.2005/14.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
kartaltepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.