Yalnýzlýðým da hep sen vardýn!.. Kanadý yüreðim, sen sardýn!.. Derde boðuldum, derman sen oldun!.. Adýný ELÝF koydum; ELÝF’im oldun..!
Sözümdün, ben hep seni tuttum!.. Yeminin oldun; bir senden vazgeçmedim!.. Nefesim oldun; içime hep seni çektim!.. Adýný ELÝF koydum; ELÝF’im oldun..!
Gözümde uyku oldun gelmeyince yatmadým!.. Unuttuklarým oldu; ama bir seni unutmadým!.. Uzakta olsak da; sen bende, ben sende kaldým!.. Adýný ELÝF koydum; ELÝF’im oldun..!
Söylemiþtim bir zamanlar; güldün inanmadýn!.. Sevgiye susadým, yaðmur olup yüreðime yaðdýn!.. Sen gece, ben gündüz oldum; hep sana doðdum!.. Adýný ELÝF koydum; ELÝF’im oldun..!
Cengiz KORKMAZ & sanℂ⋆ktar 28.08.2011 / Bingöl
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz KORKMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.