Ayrılığın Rengi
Bilirim, daha güzel baharlar yaþanacak,
Bu telaþlý köhne kentin caddelerinde.
Ateþli aþklarýn dumaný gökyüzünü boðacak.
Her veda, sararan yaprak gibi sarý.
Sarý mýdýr yoksa ayrýlýðýn rengi?
Ýçime çektiðim her nefeste sen varsýn,
Ayrýlýk bu olsa gerek,
Seni çekip çekip býrakamamak,
Seni içime çekip boðulmak.
Sabahýn soðuðuyla buhar olur gidersin
Ya da ben seni camlara buðu yapar,
Üzerine aþk þiirleri yazarým,
Sonra sen yavaþ yavaþ kaybolursun.
Artýk ben seni demli bir çayýn buharýnda,
Fýrýndan yeni çýkmýþ ekmeðin buðusunda ararým.
Kahpece gülüþleri var bir de kör sabahlarýn,
Her sensiz uyanýþýmda kulaðýmda acýmasýz kahkahalar.
Her nefes veriþimde korkarak veririm,
Acaba seni mi çektim içime.
Yoksa ayný havayý mý soluduk.
Ayný yýldýza bakarýz diye geceleri,
Her yýldýza tek tek bakardým.
Akþamlarý arnavut kaldýrýmlarýnda yürürken,
Ayaðýma takýlan taþlarý bile sen sanýrdým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.