Ey güzeller güzeli, neden böyle mahzunsun...? Zehr etme hayatýný, seni seven biri var. Sev kendini sev beni, sevmek umudun olsun, Allah’ýn huzurun da, olacaðým sana yar…!
Yatýlýr mý geceler, hayat mý dýr bu söyle, Boynuma kollarýný, dolayýp sarmaksýzýn. Yazýk deðil mi gülüm, yaþanýr mý bu böyle, Ýçindeki cevherin, farkýna varmaksýzýn…!
Mýzrap vurdukça tele, bende yürek kanýyor, Aþýklarýn sazýn da, özünü bilmez misin…? Desem yüreðim sana, ihtirasla yanýyor, Aç kollarýný bana, gel desem gelmez misin…?
Hangi gülü sen kadar, aratmýþ güzel Mevla’m, Kýskanýp aðlar yanar, baðda þakýyan bülbül. En güzel deseniyle, yaratmýþ seni Mevla’m, Haset etmez mi sana, daðda rengârenk sümbül...!
Melek kadar güzeldir, bilirim iç özünü, Asaletin, iffetin, iþlenmiþtir mayana. Bir baksan da aynaya, görsen güzel yüzünü, Gül yüzünü çevirsen, sevgilim Aþk’tan yana...!
Gir göðsüm kafesine, haykýr duyulsun sözün, Bu gönlüm sevdi seni, neden sen inanmazsýn. Selvi boylum gül yüzlüm, açýlsýn gönül gözün, Aþk’tan imtina edip, kendini beðenmezsin…!
Aþkýma inanmayan, kendine küskün güzel, Beni böyle söyleten, nedir düþün sen bir az. Senin için yazdýðým, bilmem kaçýncý gazel, Biraz ýlýmlý olsan, etmesen bu kadar naz…!
Aras sana diyor ki, bitsin yeter bu hasret. Ferah tut sen içini, tak beni de koluna, Bundan sonra yolumuz, olsun artýk saadet. Gel seninle girelim, Aþkýn nefis yoluna…!
Tolga Aras 18.11.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ar@s Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.