YOKUŞA SÜRME GÖNÜL

Yollarýmý yokuþa sürme gönül,
Bataklýk’dan bataða sokma beni,
Usanda sende gayrý birgün yorul,
Tutsaklýk’dan tutsaða sokma beni.
...
Koþturdun beni yýllarca ardýndan,
Çok çileler çekdim senin derdinden,
Uçurdum bülbülü kendi yurdundan,
Kafes’ten alýp ipe takma beni.
... ...
Yolum artýk bende düz eyleyeyim,
Derdin nedir söyle’de dinleyeyim,
Bilmem’ki sana ben ne söyleyeyim,
Ateþten alýp kora yakma beni,

Yoruldu bedenim çekmez yükünü,
Çekil baþýmdan yükle git göçünü,
Çok çekdirdin alamadýn öcünü,
Dostluk’dan düþmanlýða atma beni.

Kaldýmý bende almadýðýn arzun,
Sanma’ki bu hayat ömür çok uzun,
Belli olmadý kýþým,baharým,yazým,
Borandan fýrtýnaya salma beni.

Hisari’m hep yerden yere vuruldun,
Sel gibi bulanýk akýp duruldun,
Her tarafýndan düþmanca vuruldun,
Þimdide tavuk gibi yolma beni,

FAHRÝ ORUÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: