Unuttun mu, beni diyorsun? Mümkün mü,seni unutmak Gönlümün penceresinden Eðil de, gel bir bak. Bazen gül açarsýn Bazen zambak...
Artýk; ahla vahla geçiyor, bütün zamaným Bir siðaranýn dumaný gibi, Daðýlmýyor efkarým. Unutmak geçse de aklýmdan Bir tek kendime oluyor zararým…
Gönlümün içinde, suskun kalýyor yalnýzlýk Bir nefes kadar, yakýn duruyor ayrýlýk Bir tek gözlerim kaldý gülense Yaþayan bir ölü oldu bedense Ellerim ellerini tutmayý unuttu Gözlerim gözlerine bakmayý unuttu Bir tek yüreðim unutamadý nedense…
Ýbrahim Deðerli…
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Değerli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.