Günlerden bir gün. Adýný bile anýmsayamadýðým bir gün, Ne bileyim iþte öylesine bir gün. Ýçimde çocuklarýn coþkulu çýðlýklarý, Yüreðimde yükselen duvarlar. Þimdi sokaktayým. Baþý boþ dolaþmaktayým. Saat kaç bilmiyorum. Ben hep ayný saatteyim, Ayný yerdeyim, Saat kulesinde gözlerim. Yitik sevginin, yitik sevgilisiyim. Kalabalýðýn ortasýnda bir baþýna biriyim. Çok þey anlatýr bakýþlarým görene, Çok þey dinletir yüreðim duyana. Adsýz zamanlarda, Adsýz duygularda, Adsýz sevginin peþinde.. Ne bileyim iþte! ADINI SEN KOY. Ben neyim? Sosyal Medyada Paylaşın:
emelce_07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.