Her mevsim bahar olmalı, aşkı firkat yaşatmalı!

Yalnýzlýk
limanýndan korkmamalý
Ýzan ve idrak vicdanla buluþup,
fikir aramalý, hakla þad olmalý


Hissiyat
ne kadar zarifse,
naifliðe ducar olmak için
ihsaný yudumlaya adanmalý


Aðlamak,
anlamak deðildir,
idrak iradeye hükmetmez,
kalbi letafet inþirah ve azimle korunmalý


Kimi zaman
ah etmeye meyilsin
Sanki bin hüzün içinde ki
kedersin, neden hakka yakýn deðilsin


Ruhunun
malikinden, nefesin sahibinden,
aklýný hükmeden belliyken niçin viranesin


Muhakeme
kifayet etmiyor,
zan peþini býrakmýyor,
korkularýn hala seni esir ediyor, bilesin


Fecrin bir
vaktinde kalk, usanma
Ten senin deðil, masiva
kime kefil, cazibeye sakýn kalpýlma


Düþünmek
ülfet-i itibardýr,
saklý zamandan iksir
vaadeden hasattýr, unutma


Hangi
kitabý okusan,
hikayalerin içinden hiç çýkmasan,
macera için savrulsan, hak yoksa hazansýn


Bir zemheri
var içinde, nedensiz deðil


Hangi
emele kul olsan
hengamesi vuslata aþina ve talip deðil


Mavera
ne kadar uzak halinden,
sanki mazi içinde
nefeslendiðin hevesten basit deðil


Uyanmak
farkketmektir, yeniden
diriliþ için sefer-i vecdin sabý tarifidir,
ilimsiz kal, kalbi melal deðil


Yansýmalar
vardýr, sessiz ve derinden


Seni
senden alan halin
tabii olduðu firkatten,
suskun olan akýl ve vicdan sabitken


Neden azimden
ve iradi olmaktan býkarsýn, hesabýn
hangi vaktinden korkarsýn, mizan hakikatken


Ruhun
bizzat bu gerçeðin kadriyken,
irfan sahibi olmak, nefsin
esaretinden kurtulmak tarif edilmiþken


Ne olur
gam etme, kýnanmak nefsime
Ümit besle, niyetin halisliði
zaten halinde, o kalbin gözyaþý döktükçe


Rahmet
ve maðfiret senin için,
kul olmak azmin dilinde,
halin edebi cehresinde gücenme


Korku
seni bizar kýlar,
zan hükmetmeye baþlar,
nefsine bir göz at kimin ihatasýna
mahkum olmuþ, aklý selimlikten vazgeçme




Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: