Býrakýp gittin ya; Büyük hýçkýrýklarýmla yýkýldý daðlarým. Kirpiklerimden düþen küçük damlalarla, taþtý denizlerim... Ayaklarýmýn ucuna seriliverdi, Can’sýz bedenim.
Yokluðun , hüznü serdi baharlarýma , Sebebi yok,açmak için çiçeklerimin. Gökyüzümde mavi bulutlarým yok artýk, Yok artýk ardýnda býraktýðýn hayat’ýn tadý.
Sil artýk gözlerindeki ayrýlýðý. Yokluðunun deminden hüzün dökülmesin mýsralarýma. Susmalarýn koynunda kalma can...
Dön desem; Bilirim,þimdi deli eser rüzgarlarýn. Sönmemiþtir gözlerinde mavi yangýnlar, Hýrçýn mý hýrçýn vurur kýyýlara dalgalarýn. Asi akar kanýn damarlarýnda, Bilirim,hep Efe’dir bir yanýn...